صفحه 389
مسئله 65- اعانت بر اثم «يعنى كمك به گناه»، از گناهان بزرگ در اسلام است و اگر كمك در گناه كبيره نموده
باشد، گناه او نيز كبيره است، و آن اقسامى دارد:
الف) امر مؤثّر كند به گناهى يا نهى موثّر كند از واجبى؛ نظير كسى كه امر كند
و اجير كند و استقبال كند در كورتاژ، و پزشك آن عمل قبيح را انجام دهد، در اين
گناه بزرگ، پدر بچّه اگر آمر
باشد و زن كه حاضر به چنين عملى مىشود با دكترى كه مباشر اين گناه است شريك
مىباشند، و همچنين است اگر شوهر نهى مؤثّر كند از حجاب همسرش.
ب) تسبيب اسباب كند و ديگرى بعد از فراهم شدن اسباب، گناه را انجام دهد؛ نظير این‌که
زنى را به خانهاى مىآورد و ديگرى- العياذ باللَّه- زنا مىكند و يا كسى را در
جايى نگاه مي‌دارد تا واجبى از او فوت مىشود، در اين قسم نيز در گناه زنا و ترك
واجب شريك مىباشد.
ج) كسى را در انجام گناه ترغيب و يا در ترك گناه
تهديد كند، به طورى كه ترغيب و تهديد او محرّك براى گناه نمودن ديگرى مىشود، نظير
ترغيب كسى بر زنا، به طورى كه محرّك شهوت او باشد و يا تهديد كسى بر ترك قتل ديگرى
كه آن تهديد محرّك او گردد، در اين قسم هم نظير اقسام قبلى، كسى كه ترغيب يا تهديد
نموده، شريك در گناه گناهكار است.
د) تبليغ در گناه و يا ترك واجب به حدّى كه
آن تبليغ مؤثّر در به‌جا آوردن گناه و يا ترك واجب شود، نظير كسى كه تبليغ در
بىحجابى زن‌ها مىكند و آن تبليغ موجب اين امر مىشود، و يا تبليغ براى ترك حجّ
مىكند و آن تبليغ مؤثّر و موجب ترك آن واجب مىگردد، اين قسم نيز اعانت بر گناه،
و مبلّغ شريك در گناه است.
هـ) تسبيب اسباب بعيده كند و قصد دارد كه آن اسباب مؤثّر در گناه گنهكار شود؛ نظير كسى كه
اسلحه مىدهد به كسى و مىداند كه او اسلحه را براى قتل كسى مىخواهد، و نظير زنى
كه با بدحجابى يا بىحجابى به ميان مردم مىرود و مىداند كه موجب گناه ديگران
مىشود، اين قسم نيز اعانت بر گناه و اعانت‌كننده شريك در
گناه است، ولى اگر قصد نداشته باشد، گرچه اعانت بر گناه نيست، ولى در بسيارى از
موارد شريك در گناه گناهكار است، نظير زن بدحجاب يا بىحجاب كه موجب فساد جوان‌ها
شود.
صفحه 390
مسئله 66- اگر كسى به گناه گنهكار يا به ترك واجب از
كسى، راضى باشد، گرچه اعانت بر گناه صادق نيست، ولى شريك در گناه گنهكار است؛
مثلاً كسى كه راضى باشد بر بىحجابى يا بدحجابى زن‌ها، گرچه مرد باشد، در نامۀ
عملش گناه بىحجابى يا بدحجابى كه گناه بزرگى است ثبت مىشود.
مسئله 67- توبه از اعانت بر گناه پشيمانى از گذشته و تصميم
بر ترك و اصلاح خود است، و اگر ضررى از اعانت او بر كسى يا بر اسلام وارد شده، اگر
مىتواند بايد جبران نمايد.